Gmina SochaczewOficjalna strona Urzędu Gminy Sochaczew

Podczas II wojny światowej polscy przeciwlotnicy wykazali się heroiczną walką zmagając się z przeważającymi siłami lotnictwa wroga. Dla upamiętnienia tych wydarzeń Minister Obrony Narodowej ustanowił 1 września Świętem Wojsk Obrony Przeciwlotniczej.

Uprzejmie informujemy, że w roku 2023 Centralne Obchody Święta Wojsk Obrony Przeciwlotniczej (WOPL) odbędą się w Sochaczewie w terminie 31.08-01.09.2023 roku. Główne uroczystości zaplanowane są na 1 września. W dniu 31 sierpnia, w Kinie Mazowsze (Chodaków) przeprowadzone zostanie sympozjum naukowe z problematyki obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej. Na zakończenie pierwszego dnia zaplanowany jest koncert orkiestry Wojska Polskiego, który odbędzie się Amfiteatrze w Sochaczewie.

Główne uroczystości zostaną rozpoczęte mszą świętą w kościele św. Wawrzyńca w Sochaczewie, następnie przemieścimy się przed front Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą, gdzie przed tablicą pamiątkową delegacje Przeciwlotników złożą wiązanki kwiatów. Kolejnym elementem obchodów Święta Wojsk Obrony Przeciwlotniczej będzie uroczysty apel, który rozpocznie się przemarszem pododdziałów z Placu Tadeusza Kościuszki na stadion MOSiR w Sochaczewie ulicą Warszawską.

Podczas obchodów nie zabraknie stoisk promocyjnych jednostek wojsk OPL, strefy dla najmłodszych oraz zostanie zaprezentowany sprzęt wojsk obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej będący na wyposażeniu Wojska Polskiego.

***

Jako początek broni przeciwlotniczej przyjęto przełom lutego i marca 1918 roku, kiedy to zostały sformowane dwie improwizowane baterie przeciwaeroplanowe w 1. Korpusie Polskim gen. Józefa Dowbora-Muśnickiego. W wyniku ataku wojsk bolszewickich na fort Bobrujsku podjęto działania, których celem było zorganizowanie baterii artylerii przeciwlotniczej. Powstał samodzielny pododdział ostatecznie włączony w skład 2. baterii 1. dywizjonu moździerzy. Uznaje się, że wydarzenia te zapoczątkowały powstanie nowego rodzaju broni w Wojsku Polskim – broni przeciwlotniczej. Kolejnym krokiem historii OPL było wykorzystanie armat przeciwlotniczych w powstaniu wielkopolskim, pozyskanych ze zdobytych składów niemieckich w Poznaniu (styczeń 1919) – były to dwie armaty przeciwlotnicze kal. 77mm – ciągnikowa wz. 11 oraz samochodowa wz. 17. Użyto ich do osłony przeciwlotniczej siedziby Dowództwa Głównego wojsk powstańczych.

Pierwszą jednostką artylerii przeciwlotniczej w Siłach Zbrojnych II Rzeczypospolitej był Dywizjon Szkolny Artylerii Zenitowej w krótkim czasie rozbudowany do Grupy Artylerii Zenitowej. Po zakończeniu wojny polsko-rosyjskiej w 1921r. Dywizjon Szkolny Artylerii Zenitowej został ostatecznie przeformowany w Dywizjon artylerii Zenitowej, a w 1924r. na jego bazie utworzono 1. Pułk Artylerii Przeciwlotniczej. Liczba jednostek oraz armat przeciwlotniczych w Wojsku Polskim sukcesywnie się zwiększała od 13 sztuk w 1920r. do 110 sztuk w 1935 roku.

Podczas II wojny światowej polscy przeciwlotnicy wykazali się heroiczną walką zmagając się z przeważającymi siłami lotnictwa wroga. Na upamiętnienie tych wydarzeń Minister Obrony Narodowej ustanowił 1 września Świętem Wojsk Obrony Przeciwlotniczej.

W latach powojennych opracowano liczne koncepcje rozwoju OPL, ich owocem było między innymi powstanie Oficerskiej Szkoły Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie wydzielonej z Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu.

Rok 1959 był rokiem szczytowym w rozwoju artylerii przeciwlotniczej Wojska Polskiego opartej na klasycznych środkach lufowych, która nie była już bronią odpowiednią do zwalczania naddźwiękowych samolotów latających powyżej skutecznego ognia ówczesnych armat. Wprowadzono na wyposażenie Wojska Polskiego uzbrojenie rakietowe.

Obecnie systematycznie rozwijamy i modernizujemy uzbrojenie Wojsk Obrony Przeciwlotniczej i Przeciwrakietowej.